„Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on” Mt 11: 11
To zdanie powinno zastanowić wielu chrześcijan. Skoro Św. Jan Chrzciciel – napełniony mocą Ducha Św. już w łonie św. Elżbiety i powołany do wyjątkowego posłannictwa jest nazwany mniejszym od „najmniejszego w królestwie niebieskim” – jakże wielka musi być jakość oczyszczenia i uświęcenia tych, którzy tam wchodzą! Jezusowa wypowiedź każdemu człowiekowi stawia pytanie w głębi serca: „Czy stan mojego życia jest wystarczający wobec takiego kryterium”? I chociaż wypowiedź Jezusa stawia przed nami obraz nowej duchowej rzeczywistości płynącej z daru odkupienia ludzkości przez Jezusa w Nowym Testamencie, innej niż ta, którą reprezentuje Jan Chrzciciel, to jednak ta bardzo mocna wypowiedź o ostatnim proroku Starego Testamentu powinna być poważnie traktowana. Święty Paweł ostrzega „zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem” Flp 2:12
Musimy zobaczyć wielkość Jezusowego daru i przyjąć całym sercem jego nieskończoność. Jest to Zbawienie darowane nam i okupione ofiarą życia Króla Wszechświata, Pana naszego życia! W tajemnicy odkupienia ukryta jest prawda o naszej możliwości wejścia do Królestwa Ojca w niebie. Jezus wyraźnie mówi: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” J 14: 6 Tylko przez Niego! Tylko w Nim! Tylko dla Niego!
Kto więc wejdzie do Jego królestwa? Na kartach Biblii mamy kilka ważnych wskazań, potraktujmy poniższe fragmenty jako domowe zadanie na trzeci tydzień Adwentu.
- Do Nieba wejdą ci, którzy pełnią wolę Boga. (Mt 7,21)
- Do nieba wejdą ci, którzy pozwolili się Bogu „pociągnąć do Świętości”.( Wj 22,30; Kpł 19,2
J 6,44)
- 3. Do nieba wejdą ci, których serca oczyścił Bóg ze skłonności do czynienia zła i z pychy.
(Łk 13, 22-30, Rz 12, 21)
Roman Harmata PA
