Jak uświadamiać młodych rodziców, katolików, którzy pomimo, iż sami nie praktykują wiary, to chcą aby ich dzieci otrzymywały Sakramenty święte: chrzest, I komunię św., bierzmowanie? Jak do nich dotrzeć, jak ich zmobilizować, aby wrócili do Kościoła (Streszczenie)
W niniejszym artykule podejmujemy problem dotarcia do rodziców, którzy sami nie praktykując wiary wyrażają, czy to aktywnie, czy to pasywnie chęć, aby ich dzieci przyjęły sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego.
Sytuacja ta wiąże się ze szczególnym napięciem duszpasterskim polegającym na tym że kapłan w obliczu takiej postawy rodziców i troski o rozwój wiary owego dziecka musi podjąć jakąś próbę uświadomienia tych rodziców na czym polega chrzest, a później dalsze sakramenty ich dziecka, tak by zmobilizować ich do towarzyszenia dziecku w tej drodze.
Można tu wydzielić dwie podstawowe kryteria próby takiego dotarcia związane z charakterem postawy wspomnianych rodziców:
- Rodzice okazujący inicjatywę własną.
Zajmujemy się na początek przypadkiem rokującym najwięcej nadziei na pozytywne rozwiązanie. Jest to przypadek, w którym młodzi rodzice sami zgłaszają się do kapłana z prośbą o chrzest dla swojego dziecka, ale zaznaczają, że są niepraktykujący i że nie widzą się w roli jego wychowawców w wierze, tj. nie poczuwają się do obowiązku towarzyszenia dziecku na jego drodze wiary po chrzcie.
W takich przypadkach proponujemy konkretne problemy, jakie duszpasterz powinien poruszyć, zapraszając takich rodziców na pogłębioną rozmowę uświadamiającą czym jest chrzest: wyjaśnienie, że chrzest nie jest rytuałem pokropienia człowieka wodą święconą lecz misterium wprowadzenia go w wiarę (KKK 1231), uświadomienie rodzicom jak mogą towarzyszyć dziecku na drodze duchowej mimo, że sami nie przyjmują sakramentów, obalenie pewnych mitów: że małe dziecko nie ma grzechów lub też, że lepiej poczekać aż dorośnie i samo zdecyduje.
- Rodzice nie okazujący inicjatywy własnej.
Drugi przypadek jaki rozważamy to sytuacja, w której rodzice są już na tyle oddaleni od Kościoła, że nie odczuwają potrzeby zwrócenia się do kapłana z prośbą o chrzest dziecka.
Proponujemy tu dwa sposoby dotarcia do takich rodziców:
– wykorzystanie wyjątkowych sytuacji duszpasterskich takich jak: kolęda, święcenie pokarmów, czy wydarzenia rodzinne (śluby, pogrzeby)
– wykorzystanie bazy RCIA poprzez rozszerzenie jej oferty o możliwości docierania do katolików, którzy sami sakramenty wtajemniczenia już przyjęli, lecz potrzebują pomocy w przygotowaniu się do roli rodziców wprowadzających w życie wiary swoje własne dzieci.
Ks. Lech Wołowski
