Katecheza – jeden z ewangelizacyjnych sposobów na uwspólnotowienie młodego pokolenia (Streszczenie)
W ostatnim czasie w Kościele w Polsce coraz częściej mówi się o problemach katechezy, o jej niedostosowaniu do współczesnej młodzieży, o jej zamknięciu w formy szkolne, które utrudniają realizację jej podstawowego i pierwszorzędnego celu jakim jest doprowadzenie do poznania Boga i zjednoczenia z Nim (Jan Paweł II, Catechesi Tradendae, 5). W niniejszym opracowaniu chciałbym podjąć dosyć trudny temat katechezy jako jednego z ewangelizacyjnych sposobów na uwspólnotowienie młodych ludzi. Zagadnienie to nie jest łatwe zwłaszcza w dzisiejszej, coraz bardziej rozwijającej się kulturze cybernetycznej i wirtualnej, gdzie przede wszystkim młodzi ludzie tracą coraz częściej poczucie konieczności tworzenia więzi w rzeczywistym świecie.
Podjętą problematykę najpierw należałoby rozpocząć od wskazania trudności i przeszkód, które spotykamy w dzisiejszym świecie w odniesieniu nie tylko do katechezy ale przede wszystkim do relacji międzyludzkich. Następnie warto by ukazać cele i zdania jakie Kościół stawia katechezie oraz jakie ma ona narzędzia do uwspólnotowienia młodzieży. Należało by podjąć próbę zaproponowania konkretnych sposobów na realizację podejmowanej tematyki.
Do czynników, które w dzisiejszych czasach negatywnie wpływają na naturalne tworzenie wspólnoty należałoby zakwalifikować Internet i rzeczywistość wirtualną. Kolejnym czynnikiem jest powszechne korzystanie z telefonów, a raczej smartfonów w każdym praktycznie miejscu. Na tworzenie relacji i poczucia wspólnoty negatywny wpływ mogą mieć także zajęcia pozalekcyjne, które odbierają czas na relacje domowe czy sąsiedzkie. Jednym z podstawowych problemów, które utrudnia tworzenie więzi są niewłaściwe lub zaniedbane relacje w domu i rodzinie. W szerszym jeszcze spojrzeniu należałoby także doliczyć do tych czynników negatywnych ciągle rozwijającą się kulturę konsumpcjonizmu.
Aby rozważać o katechezie, należałoby na początku przedstawić jej naturę i cel. Dokumenty Kościoła wielokrotnie podkreślają, że katecheza jest aktem eklezjalnym. Podmiotem jej jest Kościół jako wspólnota ludzi wierzących, zachowująca depozyt wiary i przekazująca go. Celem zaś katechezy jest doprowadzenie do zjednoczenia z Jezusem oraz tym z czym On sam był głęboko zjednoczony, a zatem i z Kościołem jako Jego Ciałem. Jednym z zadań katechezy podawanych przez Magisterium Kościoła jest wychowanie do życia wspólnotowego.
Istnieje wiele sposobów na to aby katecheza stała się sposobem do wyrobienia w młodych ludziach sensu wspólnotowości. Najbardziej owocna będzie w tym celu katecheza parafialna, która może odbywać się w różnych formach. Jedną z nich jest prowadzenie jej z gotowych pomocy katechetycznych.
Inną formą, która cieszy się coraz większym zainteresowaniem i która przynosi owoce jest katecheza ubogacona elementami Nowej Ewangelizacji, takich jak Msze specjalne, rekolekcje, spotkania, podczas których z jednej strony głoszony jest kerygmat, a z drugiej młodzi mogą doświadczać wiary innych i uczyć się czym jest wspólnota.
Katecheza ze swej natury jest wspólnotowa i jest wspólnototwórcza. Wychowuje do bycia członkiem pewnego kręgu osób, których łączą te same wartości: wiara, liturgia, moralność. Z całym przekonaniem można i należy rozpatrywać katechezę jako środek ewangelizacji, który służy uwspólnotowieniu młodzieży. Zawsze aktualnym zagadnieniem będzie natomiast sposób jej realizacji, który będzie odpowiadał na problemy stawiane przez świat oraz dominującą aktualnie kulturę i prądy społeczne. Należy jednak pamiętać, że katecheza jest prowadzona przez Kościół i w Kościele, w którym działa i jest obecny Jezus Chrystus. To On poprzez Ducha Świętego zadba o to aby na każdym etapie dziejów były obecne adekwatne metody nauczania oraz przekazywania wiary i tego co jest z nią związane, w tym poczucia wspólnoty.
Ks. Tomasz Zięba
